Plantatorzy przed rozpoczęciem zbioru dokonują oceny dojrzałości szyszek metodą wizualno-dotykową oceniając wyrośnięcie i barwę szyszek, zawartość i kolor lupuliny, twardość szyszki i zwartość łusek, a w procesie suszenia wielkość ususzki. W przypadku braku pewności czy surowiec już nadaje się do zbioru należy pobrać próbę i wykonać analizę chemiczną. Towar zebrany w nieodpowiednim terminie przekreśli dotychczasowe starania producenta o dobre parametry chemiczne i obniży wysokość plonu handlowego.

Sprawność maszyn i odpowiednia regulacja dostosowana do parametrów roślin decyduje, o jakości zbioru, czyli o stopniu rozkruszenia, ilości zanieczyszczeń organicznych oraz procentowego wskaźnika strat podczas mechanicznego zbioru, a więc ma wpływ na zawartość alfa kwasów i wysokość plonu.

Suszenie: surowiec zebrany mechanicznie w ilości odpowiadającej jednemu zasypowi nie powinno czekać na suszenie, lecz być zasypywany na bieżąco. Najlepsza jakość wysuszonego surowca zapewniają suszenie z wymuszonym obiegiem powietrza przy temperaturze suszenia 60-65°C, oraz przemieszywanie surowca na kondygnacji zasypowej co zapobiega jego zaparzeniu i utrzymuje naturalną barwę szyszki i lupuliny. Chmiel odwilżony do 10-11% powinien być przechowywany w temperaturze 0-5°C, co po okresie 3 miesięcy powoduje spadek alfa-kwasów o 3%. Natomiast przechowywanie w temperaturze 18°C i więcej przez okres 2 miesięcy powoduje ubytek alfa kwasów o 25%. Ubytki alfa są zależne również od temperatury suszenia (zbyt wysoka temperatura zwiększa ubytki) oraz od cech genetycznych odmian chmielu np. odmiana Marynka - ponosi największe straty składnika alfa w okresie przechowywania i z tego powodu należy ją w pierwszej kolejności oddawać do przerobu.

 

Autor: Marian Kowalczyk