Dawki nawozów mineralnych na plantacjach chmielu ustala się przede wszystkim na podstawie zasobności gleby. Pod uwagę bierze się też wymagania pokarmowe tej rośliny, czyli ilość składników pobranych z określonym plonem. Rośliny chmielu, przy plonie szyszek w wysokości 2 t/ha, pobierają przeciętnie z gleby:

• 150 kg azotu (N), 
• 45 kg fosforu (P₂O₅), 
• 160 kg potasu (K₂O), 
• 40 kg magnezu (MgO),
• 24 kg siarki (S),
• 520 g cynku (Zn),
• 280 g boru (B), 
• 800 g manganu (Mn), 
• 1200 g żelaza (Fe)
• i 12 g molibdenu (Mo). 

Miedź ma mniejsze znaczenie w odżywianiu chmielu, często występuje w nadmiarze, głównie w wyniku stosowania środków grzybobójczych. Również mangan i żelazo występują niekiedy w dużych ilościach w chmielników - głównie na glebach kwaśnych, przy pH poniżej 6. Z kolei na glebach obojętnych, a zwłaszcza zasadowych, wskazane jest dolistne wnoszenie chelatów tych składników. W celu pokrycia potrzeb pokarmowych roślin chmielu w mikroelementy, zwłaszcza cynk, bor i molibden, polecam znany nawóz dolistny o nazwie Chmiel-Vit, który należy stosować 3-4 krotnie w okresie wegetacji chmielu: dwukrotnie w czerwca, następnie przed kwitnieniem oraz po zawiązaniu szyszek. Na zbiornik opryskiwacza (Ślęzy) zaleca się 5 kg tego nawozu lub też 2,5 kg nawozu Chmiel-Vit z dodatkiem 2 kg nawozu Cynko-bor. Ten ostatni zaleca się zwłaszcza w okresie przed kwitnieniem chmielu. Z kolei po naprowadzeniu pędów na przewodniki korzystny wpływ na przebieg  wegetacji i plony szyszek powinien wywrzeć dolistnie wniesiony nawóz o nazwie Fosforo-cynk, polecany zwłaszcza w okresie obniżonych temperatur. Na wielu plantacjach wskazany byłby też Silvit, tj. nawóz zawierający w swym składzie krzemionkę. W zależności od potrzeby można też dodać do roztworu mocznik (do 10 kg na zbiornik Ślęzy) oraz siarczan magnezu (5-10 kg).

 

Wyniki analiz wskazują, że ponad 60% gleb chmielników wykazuje bardzo wysoką  zasobność w fosfor, zaś ponad 30% optymalną. Tylko nieliczne, najczęściej młode, a więc nowo założone plantacje charakteryzują się niedoborem tego składnika. Wskazuje to na nadmierne stosowanie w chmielnikach nawozów fosforowych. Zdecydowanie lepiej wypada ocena zasobności gleby w potas i magnez. W przypadku potasu 65% plantacji wykazuje optymalną zasobność, 28% nadmierną, zaś tylko 7% niedoborową. Optymalną zasobność w magnez stwierdzono na 58% plantacji chmielu (głównie w gminach Wilków i Łaziska), zaś niedoborową na 37 % plantacji (zwłaszcza w gminach: Ludwin, Ostrów Lub., Spiczyn i Łęczna). Konieczne jest zatem systematyczne (co 4 lata) pobieranie próbek i wykonywanie analiz dotyczących odczynu (pH) oraz zasobności gleb w przyswajalny fosfor, potas i magnez. Za optymalny odczyn dla większości gleb chmielników można przyjąć pH w granicach 6-6,8, zaś na lżejszych glebach położonych w gminach: Ludwin, Spiczyn, Łęczna i Ostrów Lubelski od 5,6 do 6,5.

 

W załączonych tabelach podajemy liczby graniczne, dotyczące oceny zasobności gleb chmielników w fosfor, potas i magnez oraz proponowane na tej podstawie dawki składników, uzależnione nie tylko od zasobności gleby, ale też przewidywanych plonów. Zalecenia te zostały opracowane na podstawie wieloletnich badań w oparciu o analizy roślinne i glebowe oraz uzyskane plony szyszek. Pod uwagę wzięto również wyniki badań i praktyczne zalecenia dla chmielarzy w Niemczech i Czechach.

 

 

Ocena zasobności	Zawartość składników w mg/100 g gleby
	Fosfor - P2O5	Potas - K2O	Magnez - MgO	Magnez - Mg
Bardzo niska	<8	<10	<5	<3
Niska	8 – 14	10 – 17	5 – 8	3 – 5
Średnia (optymalna)	15 – 20	18 – 25	9 – 15	6 – 9
Wysoka	21 – 25	26 – 30	16 – 20	10 – 12
Bardzo wysoka (nadm.)	>25	>30	>20	>12

 

Ocena zasobności	Plony szyszek w t/ha
	2,0 t			2,5 t			3,0 t
	P2O5	K2O	MgO	P2O5	K2O	MgO	P2O5	K2O	MgO
Bardzo  niska Niska Średnia (optymalna) Wysoka Bardzo wysoka (nadm.)	115 85 45 30 -	250 200 160 80 -	60 50 40 20 -	130 100 55 40 -	300 250 200 100 -	70 60 50 30 -	145 115 65 50 -	350 300 250 120 -	80 70 60 40 -

 

Po uzyskaniu optymalnej zasobności, ale też  przy braku wyników analiz glebowych polecam następujące dawki konkretnych nawozów przy plonach szyszek w wysokości 1,8 – 2,2 t/ha.

 

Jesienią: superfosfat potrójny – 100 kg lub pojedynczy – 250 kg/ha

               sól potasowa – 200 kg/ha

 

Wiosną: siarczan potasu – 100 kg/ha oraz, w miarę potrzeby magnez w postaci                   

               kizerytu lub jednowodnego siarczanu magnezu – do 150 kg/ha

 

Przy niższych bądź wyższych plonach szyszek dawki nawozów należy odpowiednio skorygować według danych zamieszczonych w tabelach. Jeśli jesienią nie wysiano superfosfatu i soli potasowej można je wysiać jak najwcześniej wiosną. Zamiast nawozów jednoskładnikowych można wysiewać wieloskładnikowe, zwracając uwagę na proporcje pomiędzy fosforem i potasem. Chmiel pobiera bowiem 3,5 razy więcej potasu niż fosforu. Ważny jest też magnez, niekiedy również siarka, które na wielu plantacjach mogą być głównymi składnikami ograniczającymi plony szyszek.